Een onverharde weg langs diepe ravijnen brengt ons na 3 uur rijden door de Andes bij een bergdorpje. Onderweg stoppen we om kinderen mee te nemen die op weg zijn naar school. Sommige kinderen moeten wel 4 uur lopen om er te komen. Plots staat er een groep lama’s op de weg. Gelukkig gaan ze aan de kant…

Op 3800 meter is onze eindbestemming. Hier is een klein dorpje met lemen huizen en er staat een school van stichting HoPe.

Het dak van de school is aan vervanging toe. De werkzaamheden zijn al begonnen. We mogen kijken in de verschillende klaslokalen en zien hoe de kinderen van het onderwijs genieten. De kinderen spreken Quechua en leren daarnaast ook nog Spaans. Het onderwijsprogramma is speciaal geschreven voor de kinderen in de bergdorpen, zodat hun cultuur niet verloren gaat en dat ze kennis opdoen waardoor ze beter in staat zijn een goed bestaan op te bouwen in de bergen. De steden bieden geen toekomst, hier is geen werk en als de kinderen geen goed onderwijs ontvangen belandden ze in de sloppenwijken.

Het is voor ons niet makkelijk om te zien dat kinderen in deze omstandigheden leven, wat hebben wij het goed in Nederland! Maar door met eigen ogen te zien wat stichting HoPe doet, dat geeft een goed gevoel! En het werpt zijn vruchten af. Er zijn inmiddels mensen afgestudeerd als dokter en ingenieur. De stichting brengt hoop.

Hoewel ik het liefst in Peru blijf en daar ga meehelpen weet ik dat dat niet mijn weg is en ik terug moet gaan naar Nederland. Wat kan ik doen om een verschil te maken voor de kinderen? Misschien nog een concert organiseren? De opbrengst van het concert is in ieder geval goed besteed en vanuit Nederland kunnen we misschien nog eens een mooi bedrag bij elkaar verzamelen!